घरवेटी म

एका विहानै ढकढकाई ढोका मेरा

निन्द्रा खल्बलाउने बहाना खेज्ने डेरा

आए महापुरुष बोकी झोली तुम्बा सारा

सुनी कुरा घरवेटी म¸ चढे मेरा पारा

सोध्छन्¸ घरवेटी बा – डेरा छ

पानी¸ विजुली¸ मलमूत्र त्याग्ने कस्तो व्यवश्था छ

राती अबेरै आउने - मेरा काम छ

ढोका खोल्न तपाईलाई कुनै अप्ठेरो छ

छक्क परे¸ अक्क न बक्क परे

तल देखि माथी सम्म एक नजर भरे

कानमा मुद्रा सायद ति सुनकै परे

मुसा नाके जुत्तामा¸ हात्ती काने झुण्ड्याछन्

जगल्टे ति कपाल अनि चुस्स दाह्री उम्र्याछन्

हातको मोबाइल¸ कानमै टाँसी अट्टहाँसमा हाँस्या छन्

भो भो डार्लीङ कुरा मै छु¸ केही क्षण मै भेटुला

हातको झोला कहाँ राखु¸ तपाईलाई अप्ठेरो भयो होला

झस्किए हातमा मेरा झोला छन्¸ म बाहिर उ भित्र छ

मानौ म डेरावाल उ घरवेटी बनेको छ

पैसोको त कुरै छैन लाग्छ उस्को त्यो घरै छ

ढुङ्गा¸ पानी माटो जोडी बनाए घर रहरले

साना नानी सानै नै थे¸ माटो मुस्थे रहरले

बसौंला संग संगै भनी जोडे¸ कत्ती रगत पसिना गए

साना अब ठुला भए छोडी घर अन्तै गए

दुई बुढाबुढीलाई कोठै कोठा धेरै भए

स्रोत खान नै चाहियो¸ महिनामा दुईचार सये

घरवेटी म डेरा त दिनै पर्यो

मान्छे त केही राख्नै पर्यो

समस्या सबैका छन्¸ समस्या त सुन्नै पर्यो

सबैका सुन्दा सुन्दै मेरा अब कसले सुन्ने

उसलाई लाग्छ उ बस्देर मलाई मात्र उपकार छ

लाग्छ मलाई बस्नदेर उस् माथी उपकार छ

सबै हेर्दा सबै बुझ्दा¸ डेरावाल तिमी घरवेटी म

सबै हेर्दा सबै बुझ्दा¸ डेरावाल तिमी घरवेटी म