झण्डा

छोरोले नेपालको झण्डा बनायो

रातो र निलो रंग खनायो

चन्द्र बनायो¸ सुर्य बनायो

छोरोले नेपालको झण्डा बनायो

उसले कोर्दै गर्दा रेखाहरु

मन मेरो ढक्क फूलिगो

रातो र निलै रंग किन खनायो

चन्द्र र सुर्यै किन बनायो

सोच्न नपाउदै मैले केही

उसले वाक्य यस्तो बनायो

मलाई सबै भन्दा प्यारो लाग्छ¸ नेपालको झण्डा

म मन मनै भन्न थाले

केहिलाई लाग्दैन त्यो

सबै फेर्ने निहुँमा¸ कुनै दिन फेरिन्छ त्यो

अवोध बालकले फेरी अर्को झण्डा बनाउनु छ

अर्कै रंग खनाउनु छ

अर्कै चित्र बनाउनु छ

थाहा पाए सबै कुरा उसले मलाई सोध्ने थियो

बाबा झण्डा त हाम्रो राम्रै छ

सबै भन्दा अलग्गै छ

हेर्दा सबैका सामुन्ने चिन्न सबैलाई प्रष्टै छ

केहि गर्न नसके पनि देशले¸ यसैले देश चिनिएको छ

सबैलाई चकित पार्ने हाम्रो झण्डा¸ विशेष छ

बाबा किन फेर्न पर्यो ?

किन अर्कै रेखा कोर्नु पर्यो ?

किन अर्कै रंग भर्नु पर्यो ?

किन अर्कै चित्र बन्नु पर्यो ?

थाहा पाउन्न म मेरो झण्डा कैले देखि यस्तै छ

कस्कसले यसलाई बोके

कहाँ कहाँ यो पुग्यो

सायद बैरी संग लड्दा हाम्रा पुर्खा

यो झण्डा त्यही थियो

विरगती पाउँदा सपुत¸ त्यै झण्डा ओढेको थियो

ति सबैले अब अर्कै झण्डा ओढ्नु छ

फेरि विरगती पाउँनु छ

फेरि त्यो फहराउनु छ

छोरोले मलाई झक्झकायो

सोच्यो बाऊ किन टोहोलायो

एकै छिन हेरी मुहार मेरो

फेरि आफ्नै कापी समायो

हेर्नुहोस् त बुबा मैले बनाएको झण्डा

यसो मैले कापी हेरें

रातो¸ निलो¸ चन्द्र¸ सुर्य¸ तिन चोसे आकार त्यो

बोल्न नसकी हेर्दै थिए

उसैले फेरि मलाई बोलायो

भन्यो राम्रो छ हगी

मलाई साच्चै राम्रो लाग्छ¸ मेरो देश नेपालको झण्डा

………..

मलाई साच्चै राम्रो लाग्छ¸ मेरो देश नेपालको झण्डा