Thursday, July 26, 2012

घरवेटी म


एका विहानै ढकढकाई ढोका मेरा
निन्द्रा खल्बलाउने बहाना खेज्ने डेरा
आए महापुरुष बोकी झोली तुम्बा सारा
सुनी कुरा घरवेटी म¸ चढे मेरा पारा

सोध्छन्¸ घरवेटी बा डेरा छ
पानी¸ विजुली¸ मलमूत्र त्याग्ने कस्तो व्यवश्था छ
राती अबेरै आउने - मेरा काम छ
ढोका खोल्न तपाईलाई कुनै अप्ठेरो छ

छक्क परे¸ अक्क न बक्क परे
तल देखि माथी सम्म एक नजर भरे
कानमा मुद्रा सायद ति सुनकै परे

मुसा नाके जुत्तामा¸ हात्ती काने झुण्ड्याछन्
जगल्टे ति कपाल अनि चुस्स दाह्री उम्र्याछन्
हातको मोबाइल¸ कानमै टाँसी अट्टहाँसमा हाँस्या छन्

भो भो डार्लीङ कुरा मै छु¸ केही क्षण मै भेटुला
हातको झोला कहाँ राखु¸ तपाईलाई अप्ठेरो भयो होला

झस्किए हातमा मेरा झोला छन्¸ म बाहिर उ भित्र छ
मानौ म डेरावाल उ घरवेटी बनेको छ
पैसोको त कुरै छैन लाग्छ उस्को त्यो घरै छ

ढुङ्गा¸ पानी माटो जोडी बनाए घर रहरले
साना नानी सानै नै थे¸ माटो मुस्थे रहरले
बसौंला संग संगै भनी जोडे¸ कत्ती रगत पसिना गए
साना अब ठुला भए छोडी घर अन्तै गए

दुई बुढाबुढीलाई कोठै कोठा धेरै भए
स्रोत खान नै चाहियो¸ महिनामा दुईचार सये
घरवेटी म डेरा त दिनै पर्यो
मान्छे त केही राख्नै पर्यो
समस्या सबैका छन्¸ समस्या त सुन्नै पर्यो

सबैका सुन्दा सुन्दै मेरा अब कसले सुन्ने

उसलाई लाग्छ उ बस्देर मलाई मात्र उपकार छ
लाग्छ मलाई बस्नदेर उस् माथी उपकार छ

सबै हेर्दा सबै बुझ्दा¸ डेरावाल तिमी घरवेटी म
सबै हेर्दा सबै बुझ्दा¸ डेरावाल तिमी घरवेटी म

Thursday, July 19, 2012

पूर्वबाट घाम झुल्कि


पूर्वबाट घाम झुल्कि¸ पश्चिम पुग्ने भो ।
लाली पोती हिड्ने नानी तिम्लाई धाम्ने हो ।।
#यो……………. ज्यानले

ककस्लाई देखाउने कस्ले हेर्ने हो ।
पोखिएको जवानी त्यो कसले बेर्नी हो ।।
#अं……………. गालोमा¸

बस्त्र छन् अनेक के पो ढाक्ने हो ।
त्यै अस्त्रले अब यहाँ कस्लाई ढाल्ने हो ।।
#यो……………. संसारमा

घायलका संख्या बढी मृगी नयन ले ।
चैन दिलका लुटिने भो तिम्रा नयनले ।।
#लौ……………. ननी त्यो

तिम्रै पक्ष लागि बोल्छन् सारा जगत ले ।
शान्ति साथ नबस्ने भे हाम्रा नगत ले ।।
#यो……………. दुनियाँ मा

Monday, July 16, 2012

सुन सुन नानी हो म केही भन्छु


सुन सुन नानी हो म केही भन्छु ।
वितेका दिनको सवाही कहन्छु ।।

एक थिए राजा यहाँ एक थिईन रानी ।
घुम्न निस्के गाँऊघर घुम्ने यिनको बानी ।।

हात्ती  घोडा पालकीको लावा लस्कर साथ ।
गाँऊघरकै झुपडीमा बस्थे¸ मैना एक रात ।।

विचरा ति गाँऊले घरका अब के गर्नु ।
अन्नपात छैन घराँ लाजलेनै मर्नु ।।

बल्ल बल्ल आका राजा खुवाउनै पर्यो खाजा ।
नत्र भोली के गर्ने हुन् बजाउने हुन् कि बाजा ।।

डरै डरले खुवाकै हुन् बस्न दिई बास ।
पहिले यिनले गरेकै हुन् काटी कुखुरा हाँस ।।

शहर¸ देशै भरी जनता गरि बस्छन् आश ।
यिनीलाई छु मतलब त्यो¸ देशकै भयो नास ।।

पहिले पहिले राजा हुँदा लाग्थ्यो¸ गर्लान यिनले काम ।
अहिले पो त चाल पाईयो¸ आका रैछन् कुम्ल्याउन दाम ।।

मितवेही देखाउने हात्तीको त्यो दाँत ।
महंगीले ढाड खुस्क्यो जलि सक्यो आँत ।।

गर्न नपाई मोज साथी यिनलाई छाडी भागे ।
हेर्दै जाऊ जनता तिमी¸ के गर्छन् यिनले आगे आगे ।।