सुन सुन नानी हो म केही भन्छु

सुन सुन नानी हो म केही भन्छु ।

वितेका दिनको सवाही कहन्छु ।।

एक थिए राजा यहाँ एक थिईन रानी ।

घुम्न निस्के गाँऊघर घुम्ने यिनको बानी ।।

हात्ती  घोडा पालकीको लावा लस्कर साथ ।

गाँऊघरकै झुपडीमा बस्थे¸ मैना एक रात ।।

विचरा ति गाँऊले घरका अब के गर्नु ।

अन्नपात छैन घराँ लाजलेनै मर्नु ।।

बल्ल बल्ल आका राजा खुवाउनै पर्यो खाजा ।

नत्र भोली के गर्ने हुन् बजाउने हुन् कि बाजा ।।

डरै डरले खुवाकै हुन् बस्न दिई बास ।

पहिले यिनले गरेकै हुन् काटी कुखुरा हाँस ।।

शहर¸ देशै भरी जनता गरि बस्छन् आश ।

यिनीलाई छु मतलब त्यो¸ देशकै भयो नास ।।

पहिले पहिले राजा हुँदा लाग्थ्यो¸ गर्लान यिनले काम ।

अहिले पो त चाल पाईयो¸ आका रैछन् कुम्ल्याउन दाम ।।

मितवेही देखाउने हात्तीको त्यो दाँत ।

महंगीले ढाड खुस्क्यो जलि सक्यो आँत ।।

गर्न नपाई मोज साथी यिनलाई छाडी भागे ।

हेर्दै जाऊ जनता तिमी¸ के गर्छन् यिनले आगे आगे ।।