उठे जन बास फेरि पाउन मुस्किल हो

अखवार हेरि मन फेरि झन तरल भो

सहमतिको बन्ने आशा छैन सरल यो

क्षितिज हो मिल्ने विन्दु दुई किनार को

भेट्न त्यो खोज्नु भयो तृष्णा मृग जो

आफ्नै भए मिल्छ सब साथी बहार यो

नभैदिए आफ्ना सब भए उजाड जो

बदली स्थान हेरि सधै खोज्ने पाउन त्यो

बदली दिए हुन्छ मन भई नरम जो

बोल्न जान्ने दुई चार छन् धेरै मूक हो

स्थीर जो देखिन्छ यो संकेत आँधी को

भो लौ पुग्यो कुरी बस्ने बेला अबेर भो

उठे जन बास फेरि पाउन मुस्किल हो

उठे जन बास फेरि पाउन मुस्किल हो